ONS is teleurgesteld. Teleurgesteld in met name de lokale en politiek. Collega partijen die willen scoren en voor eigen gewin gaan als het gaat om het restaureren van Vlaardingen en ONS - als voortrekker op dit gebied - geheel negeren. ‘Ron Boers van de gelijknamige fractie en John Huf doen alsof hun ideeën qua gevelverfraaiing de eersten zijn.’

‘In 2020 is er al door ons een amendement ingediend,’ zeggen (steun)raadsleden Ben Vuijk en Thom van Vugt. ‘Beter zouden Boers, Huf en wie dan ook zich aansluiten, meedenken en verbeteren van de punten die we in ons 32-pagina’s dikke boekwerk aan de kaak hebben gesteld. Nu dreigt er weer een cohort aan clubjes te ontstaan die allemaal hetzelfde willen. Enkel en alleen om maar in de aandacht te staan.
   Als een andere fractie met enig goed idee komt, kijken we ook graag mee en proberen we in overleg oplossingen te optimaliseren in praktische gewenst-, haalbaarheid en financiële onderbouwing. We voelen ons soms net Remi. Zulk gedrag schiet toch niet op!’

Samen
Ben Vuijk en Thom van Vugt: ‘ONS boekwerkje is door Bart Bikkers goed gelezen en ook verwees hij er al naar tijdens een raadsvergadering. In tegenstelling tot zijn naamgenoot De Leede die niet op enige zinnige actie valt te betrappen. Ja, de invoering van het €700.000,- kostende mankerende pasjessysteem om je vuil weg te kunnen gooien; schrijf dat maar op zijn conto.
   Het programma Levendige Binnenstad is in ons aller belang. Dan kun je het als politiek toch niet maken om als los zand het probleem te zandstralen. We zijn blij als anderen participeren. Een breed draagvlak heeft de beste kans van slagen; een spijkerbed prikt meer dan een injectienaald.
   Daarbij is er de Vlaardingse ziekte van het inhuren van externe bureaus. Niet alleen een geldverslindend fenomeen, dat negen van de tien keer ongelezen in een bureaulade ligt te verstoffen is er de eeuwige onbekendheid met Vlaardingen. Tussen de ruim 71.000 inwoners schuilt voldoende expertise; juist ook buiten de politiek een mooie manier om kennis van inwoners te koppelen aan het stadsbestuur.’

Dure kunst
‘Als er al sprake is van lokale kunstuitingen kosten die gelijk een vermogen. Deels vanwege alle externe “belanghebbenden” die zwaar op de begroting drukken kan uitvoering vaak een stuk goedkoper. Schakel Vlaardingse kunstenaars in bij stadsverfraaiing; zoveel mensen, zoveel stijlen. Dat verlevendigt.
   Er is een kunstpotje voor veel ideeën. Laten we dat dan ook aanspreken en gebruiken waarvoor het is bedoeld. Een stad is net als je huis; als het er tiptop en gezellig uitziet voel je je gelijk senang.

Misschien dat we op termijn ook bestaande kunstuitingen eens nader moeten beschouwen. Neem nu die gekleurde drollen op de vier pilaren van de Oude Havenbrug; dat ziet er toch niet uit. Daarbij zouden ze licht moeten geven in tijden van duisternis. Heeft iemand dat ooit kunnen waarnemen?! Het is geen gezicht. Is die avondklok toch nog ergens goed voor.’

Kunst & Zaken
Thom van Vugt en Ben Vuijk: ‘Ook is het zo dat de zakelijke kant van Vlaardingen op verzoek best wil bijspringen. Soms met baar geld is een bijdrage qua arbeid en/of materiaal ten eerste goede reclame voor het bedrijf in kwestie, het vergroot de haalbaarheid en komt de kwaliteit ten goede.
   Denk bijvoorbeeld aan de verf die Simonis heeft gedoneerd voor de muurschildering hoek Eendracht-, Bleekstraat of aan de klautertoren die Voscon in de Broekpolder heeft neergezet. Beide objecten stralen af op zowel Vlaardingen als de bedrijven.’

Zwanenzang
ONS bepleit de onmiskenbare schoonheid die Vlaardingen herbergt. Daartoe zal met name de politiek de rijen dienen te sluiten, moeten egoïstische verkiezingsgedachten opzijgeschoven en is het eindelijk tijd voor een werkelijke symbiose tussen bestuur en bewoners.