Eén dier Dracula adepten van de zoveelste generatie nestelde zich naast Waarman die met zijn gezicht naar de spiegelende ruit zat. Hij had juist een bordje knoflook genuttigd. Maar ook bij bloedzuigers werkten de mondkapjes voor andere zaken dan die waarvoor ze waren bestemd, want zij, de hartkloppingen veroorzakende razendknappe Draculina, bleef zitten waar ze zat en bewoog zich vriendschappelijk op het intieme af.

Draculina bestelde ongevraagd (aan Waarman dan, wel aan de bediening) twee Bloody Mary’s. ‘Dat is weer eens iets anders, dan een glas vers getapte Jupiler,’ zei die tegen de spiegelbeeld loze creatie in hoogglans zwart DIOR en geplaceerd op wel erg hooggehakte pumps.

Ze nipten van de wodka met tomatensap. Hun rode lippen met elkaar vermengend wisselden ze tussendoor een kus waarbij haar fractioneel gegroeide hoektanden twee kleine stipjes in de nek van Waarman achterlieten. Maar na zeventien inentingen en achtendertig boosters was de columnist nu zelfs immuun voor neerstortende Boeings.

Ze zei: ‘Lieve Waarman. Je nek is zalig. Tikje knoflokerig, maar best te pruimen. Ergo daarvoor ben ik hier niet. Ik wil je even politiek onderhouden. En wel betreffende januskop Bert Wijbenga. Of moet ik zeggen: “Bert van Nieuwenhuizen-Wijbenga!”
   Zit de burgervader thuis zo onder de knoet dat hij niet kon kiezen tussen het burgemeesterschap of scheidsrechter bij de F-pupillen of is het een ras masochist? Dat kan ook nog.
   Daarbij hebben we jarenlang een Bert van Nieuwenhuizen in de lokale politiek gehad. En om je daar nu aan te spiegelen als groenzoeter burger oudste is wat al te kras. Je zou er misverstanden van krijgen. En misverstanden ... daar is de politiek niet van gediend.
   Ik vond het al opvallend dat tijdens Bert N-W zijn inauguratie in de Grote Kerk, toen nog onroerend bezit van God Zelve, Aboutaleb zo uit de complimenten pot strooide dat het gênant werd. Van de doden niets dan goeds en van wie je liever kwijt dan rijk bent, idem.
   Sprak trouwens kortgeleden twee Rotterdamse gemeenteraadsleden. Die hadden ook weinig goeds voor Bert van Nieuwenhuizen II over. Maar dat is enkel van horen zeggen uit de eerste hand. Ik ga, zoals het hoort, voor de betere roddel. Achterkamertjes … daar hoor je de ware roddel en op die plek voel je pas serieus de klets van een achterklap.’

Draculina bestelde nogmaals twee wodka met tomatensap. Aan een Rusland boycot op alcoholbasis had zij duidelijk geen boodschap.

‘Waar het mij echt om gaat en waarom ik je van informatie voorzie is het volgende. Tijdens Dodenherdenking hield burgemeester Bert II een uiterst serieuze toespraak over Oorlog & Vrede. Het leek Tolstoi zelf wel die zijn boek wilde promoten. Na al die jaren nog steeds terecht een gevoelig punt dat impliceert dat de Tweede Wereldoorlog en haar slachtoffers niet vergeten mogen worden.
   Lastiger te verteren was het dat Bert met zijn vrouw Cora (de echte Van Nieuwenhuizen, red.) amper twee uur later bij Op1 figureerde als klapvee voor hen zelve.
   Waarschijnlijk razendsnel van Herdenking met de gemeentelijke dienstauto verplaatst naar de studio te Hilversum. Hierin (de wagen, red.) een keurige chauffeur met strak pak en pet met klep. De van een rijbewijs voorzien uitzendklant was er eentje van het soort dat hen veilig van de Schelvispekelenclave in de studio vice versa wist af te zetten.
   Het werd een tamelijk inhoudsloos lacherig gesprek over de kansen van Feyenoord in de toen aanstaande confrontatie met Olympique Marseille. Aangevuld met hun belevenissen als fanatiek fan van de club van Zuid aan de schonken van de Koningin van de Maas. de enige dame in dit gezelschap.
   Niet alleen mij antiperistalteerde het die avond. Vele mensen, die ik op Bevrijdingsdag sprak, spoot alle verbale lachgif het goede zowel als het verkeerde keelgat uit. Iets meer cachet en waardigheid had deze Richard Burton en Liz Taylor van de Lage Landen op zo’n dag echt gesierd.’

Ze dronk haar glas leeg. Rekende af en gaf fooi. Tot slot zei ze: ‘Weet je waarom ik op een Vlaardingse terras altijd luid praat? Omdat er toch nooit een gemeenteraadslid of collegiaal wethouder c.q. burgemeester in de openbaarheid te bekennen valt die af kan luisteren.’