Op Beneden Maas moest hij, als puberend jongetje van zo’n 13 jaar, van meester Hugo van Tienhoven voor straf eens een liedje zingen voor de klas. Dat werd Wooden Heart van zijn idool Elvis. Het bleek alles, behalve straf. Noem het de onbedoelde aanzet van zijn carrière: Wally is feitelijk al 47 jaar artiest.

Dirk van Hofwegen (manager I)
Niet lang daarna mocht hij van Ben Vuijk in Café de Oude Haven, naast Pietersen Elektriciteit en de eerste 24/7 winkel van misschien wel heel de wereld; Van Toor, regelmatig met de plaat meezingen. Op zijn 18e trad hij op in De Cockpit in de Fultonstraat en leerde er Dirk van Hofwegen kennen (naast sponsor van voetbalclub Satelliet was hij midden jaren 70 ook verbonden aan FC Vlaardingen, red.). Zij namen Rolling at the Disco op, waarbij Dirk financierde en Wally had een manager. Of hij nu wilde of niet.

Wally: ‘Arie van der Graaf, van de Amazing Stroopwafels, speelde gitaar op mijn eerste single. Volgens manager Dirk kostten de opnamen 4.000 gulden en die moest worden terugverdiend. Dat ging met 400 gulden per optreden. Allebei de helft was de single na twintig optredens dus betaald.’

Met de in Vlaardingen niet onbekende Dirk van Hofwegen had Wally een manager die de aanval niet schuwde: ‘Stapten we op zaterdag in de auto en gingen naar Rotterdam. Bij de Mayfair klopte Dirk aan. Binnen zei hij tegen de uitsmijter en uitbater: “Ik heb hier Wally. Die kan goed zingen, gaat dat nu laten horen en dat kost je zoveel gulden.’

Uiteindelijk was er een dispuut met hem over 1.500 gulden die hij nog tegoed zou hebben. Die kwam hij gewoon halen … met een waterpistool. Want, gevoel voor humor kon je Dirk niet ontzeggen.

Ben Vuijk (manager II)
Zoals veel artiesten troubles hebben met hun manager, zo ook dus Wally. Na Dirk verscheen Ben Vuijk aan het Vlaardings artiestenfirmament: ‘Ik kende Ben van Café de Oude Haven en omdat ik als jonge knaap bij Van der Knaap werkte (drank rondbrengen) zag ik Ben later in zijn toenmalige eerste Café d’Arepol. Daar, in de Prins Hendrikstraat, heb ik wat afgezongen. Werd er een beetje artiest. Ben had grootste plannen en veel creatieve ideeën. We gingen naar de AVRO’s TopPop Discolympics en de Soundmixshow. Dat was het jaar met Glenda Peters en Gerard Joling. Net als Joost Klein werd ik gediskwalificeerd. Of beter: eruit geknipt. Waarom? Omdat ik Ben al had als manager en geen behoefte had aan ene Joop van den Ende. Gelukkig is er niemand die foutloos door het leven stapt.’

Wally: ‘Ben had geregeld dat we een liedje “kregen” van Bolland & Bolland: My best Friends Wife. Dat namen we op in Rotterdam-Zuid in het roemruchte café Spot the Looney. Samen met Tjeerd van Zanen. Na mijn Engelstalige start kwam ik in Overijssel Peter Beense tegen. Die trad daar op met nummers in het Nederlands. Toen dacht ik: “Het is niet best wat hij doet, maar wat is het publiek enthousiast.” Dat wilde ik ook en zo is mijn zingende alter-ego Johnny Valentino geboren. Ook Nederlandstalig en stukken beter.’

De Telegraaf maakt Johnny Valentino in één klap beroemd en berucht
En hoe het kwam weet niemand meer exact. De Telegraaf, kennelijk niet altijd de meest wakkere krant van Nederland, kwam met een verhaal dat Johnny Valentino, vader van dertien kinderen en gevlucht voor de IRS (de Amerikaanse Belastingdienst), naar Nederland was gevlucht. Dat verhaal hebben we nooit ontkracht, werd direct onze kracht. Veel media-aandacht door gekregen. ‘Nog voor ik een noot had gezongen stond Johnny Valentino direct midden in de belangstelling,’ lacht Preyll met pretoogjes. ‘De eersteling werd Oh! Mo’na van Nat Gonella. Die single kwam bij SBS zelfs op nummer één. Later dat jaar zei René Froger nog: “ik zie je wel zitten.” Mooi, maar veel meer dan dat werd het niet met hem.’

In Duitsland en Polen heeft Preyll, vanwege het de ernstige gezichtsovereenkomsten, nog drie jaar getoerd. ‘Toch elke keer weer 2.500,00 Deutschmark op mijn rekening bijgeschreven. Niet alleen een lucratieve, maar ook een zeer leuke tijd met de Knight Rider annex badmeester in Baywatch.’ Of hij er backstage ook van heeft geprofiteerd? Daarover laat Preyll zich wijselijk niet uit. ‘En weet je wie onze boeker was? Hans Zimmer! Nee, niet de Duitse beeldhouwer, maar de latere componist van onnoemlijk veel film-hits. Denk aan: The Lion King, Gladiator en Pirates of the Caribbean. Om er maar een paar te noemen.’

Beetje ABBA
Met Tjeerd van Zanen en Michel van Schie nam Preyll Jungle Rock van Hank Mizell op. Een bescheiden hit in Zweden en hij leerde hierdoor kortstondig op intiemere wijze het nichtje van ABBA’s blonde zangeres Agneta Fältskog kennen. Het bleef bij een korte flirt; er moest immers getoerd worden. Wally Preyll: ‘Ik werd in die tijd serieus alle kanten opgeduwd. Hahaha. Wist niet helemaal alles meer en mijn rijtjes liepen soms een tikje scheef.’

Johnny Valentino, zo vindt Preyll zelf, is een uitvergrote versie van zichzelf: ‘Als ik Johnny ben, vallen alle remmingen van me af. Dan ben ik het andere mens dat wel in mij schuilt, maar privé achter de gordijnen blijft. Misschien is dat maat beter ook.’

Dat hij door de jaren heen niet altijd even veel in Vlaardingen te bewonderen viel heeft een logische reden. Wally Preyll waakt er met zijn team angstvallig voor om overkill te plegen. Dat was vroeger al en nu nog.

Avondjes uit op locatie
Wally Preyll houdt van huiselijkheid. Sinds jaar-en-dag boekt hij hotels (Spijkenisse) en schepen (Rotterdam) om daar dan een al-dan-niet in beweging een avondvullend programma te presenteren. Compleet met al zijn zingende alter-ego’s en bevriende artiesten. ‘Dat doe ik dan een week of 3-4.’ Uit die tijd stamt ook zijn artistieke voorliefde voor in het oog lopende kostuums. De een nog zonnebrilvragender dan de ander.’

In de kroeg zul je hem tevergeefs zoeken: ‘Voor het aanstaande seizoen staan er al 100 optredens in de agenda. Vijftig in een casino en evenzoveel in het Vennenbos; zelfde locatie en altijd ander publiek. Wel zou ik weer eens op het Haring & Bierfestival optreden. Net als veertig jaar terug. Ben Trooster mag me zo bellen.’

Tot de dood erop volgt?
Op de vraag hoelang hij nog doorgaat zegt Wally Preyll: ‘Het mooiste is (vind ik) een dood zoals Tommy Cooper. Dat je op het podium een hartstilstand krijgt en door de gordijnen zacht maar zeker naar achteren valt. In plaats van gelach zou het dan mooi zijn als het publiek het nummer gewoon meezingt tot het klaar is en dat Wally of Johnny niet meer wakker wordt.’

Momenteel is hij (net als vrijwel altijd, red.) bezig met een nieuw nummer dat: Dos Tequila, por favor gaat heten. Uiteraard op tekst van een ander, want zelf … Nee, dat is hem niet gegeven. Daar zorgen anderen voor.

En dat Wally Preyll enkel zoetgevooisde en veel in het Nederlands nummers zingt is ook een beetje bezijden de waarheid. Wally Preyll: ‘Als ik zie dat mensen gaan geeuwen mag ik er met plezier een nummers als Whole Lotta Rosy van ACDC doorheen gooien. “Wally de Wekker,” zei iemand ooit.’

Vlaardingse profs bijeen
Ook zou hij op een dag best eens een nummer willen maken met lokale coryfeeën als basschopper Wim Kerkhof van de Amazing Stroopwafels, saxofonist Jan de Ligt (o.a. Normaal) en nog zo een paar professionals uit de muziekwereld.

En dat Elvis een groot voorbeeld voor hem is? Dat zal echt nooit verdwijnen. Na zijn laatste adem en als ook Wally Preyll het gebouw juist heeft verlaten samen met The King op één wolk en Jailhouse Rock zingen. Als dat zou kunnen … En waarom niet!

Publiek geheim …
Op 31 mei (een publiek geheim) wordt Wally Preyll om 14.00 uur op het Vlaardings stadhuis verwacht. Wat daar staat te gebeuren? Niemand die het weet. Nou ja, een iemand natuurlijk wel.

Wally Preyll
Website: www.wally-preyll.nl en: www.johnnyvalentino.nl
E-mail: wallypreyll@hotmail.com of: george@kwekel-evenementen.nl

Fotografie
Archief Wally Preyll | Peter Joore

Fotobijschrift
Boven: In Caf'e d' Arepol met o.a. Ineke van den Burg
Galerij (v.l.n.r.): hoes Dit was de laatste, single begin 2024, optreden in Caf'e d' Arepol, met vriend en discozanger George McCrea, met lifetime Herman Brood & His Wild Romance-manager Koos van Dijk en optreden op de Westhavenkade voor Verf Vermeer (later o.a. Shibumi, Irish Pub en BRLN)
* Met voormalig manager en vriend Ben Vuijk
* Op de knipstoel van Kapper Karel (Doruyter) die al wel met pensioen is
* Gesigneerde slaapkamerposter van aanstormende Wally Preyll
*  Met vriend en wederzijds fan Robert Gordon van o.a. Red Hot
* Nog maar een slaapkamerposter; nu zonder handtekening