door Jan Buijsse

Dick gebruikte een segment van de oude brug om de nostalgische herinnering aan het geluid, kedoeg, kedoeng, dat een trein vroeger maakte uit te beelden. Daarnaast nam hij in zijn ontwerp de herinnering aan de trein mee door het gebruik van de typische kleuren geel en blauw. De weergegeven golf representeert het overbrugde water. 

De locatie is zo gekozen dat het kunstwerk dichtbij de plaats staat waar de brug ooit lag. Overigens komt het er niet erg tot zijn recht. Mooiere locaties waren zeker voorhanden. Daar is niet voor gekozen, onder andere vanwege de plaats van de oude spoorbrug.

Dick Tulp is een veelzijdig kunstenaar. Hij schildert en hij beeldhouwt en is in beide disciplines gespecialiseerd in portret en figuur. In Maassluis is hij mede bekend van zijn bronzen beeld De roeping van Andreas, op het plein voor de RK-kerk aan de Westlandseweg en van zijn Geuzenmonument in het Vrijheidspark, aan de Kwartellaan. Ook maakte Dick het bronzen borstbeeld van Koning Willem-Alexander in de raadszaal in het stadhuis.

De Maassluise jeugd denkt er gevarieerd over; de een vindt het mooi, een ander vindt dat het er kapot uitziet. Weer een ander ziet er een grote blauwe dolfijn in. Ook wordt gezegd dat er uitleg ontbreekt. Dit is echter niet juist: er staat langs het voetpad een zuiltje met informatie.

De ‘gemiddelde’ Maassluizer heeft in het algemeen veel waardering voor het kunstwerk. De bedoeling erachter komt over, het typische kedoeng-kedoeng wordt als het ware echt gehoord. Je moet wel de geschiedenis kennen, of de aanwezige informatie lezen, anders is het een raadsel. Het werk doet ook denken aan schoorstenen van schepen die nog net boven het water uitkomen. Het roept melancholie op naar de geel-blauwe trein die vroeger, voor het metrotijdperk, tussen Rotterdam en Hoek van Holland reed. 

Voor een collega-kunstenaar is het een duidelijke verwijzing naar het maritieme verleden van Maassluis. De blauwe kleur van een krachtig schip die zich klieft door de golven Het geel van de schoorstenen met daaruit het grijs van de rook. Ook de bedoelde herinnering komt naar voren, maar er wordt toch ook wel een piano in gezien. Mooie verbinding met verleden klanken. De constructie roept ook nostalgie op: geen lasverbindingen, maar oeroude klinknagels. Ook hier verleden klanken van het geweld waarmee de klinknagels op hun plaatsen werden geramd.

Ga er zelf maar eens naar kijken en luisteren. Kijk vooraf even op http://crmmaassluis.nl/kunstwerk/verleden-klanken. Voor de juiste locatie raadpleeg: www.maassluis.nl/kunstwerkenkaart.

Iedere maand selecteert de werkgroep Kunstwerk van de Maand een werk dat in het zonnetje wordt gezet. De werkgroep bestaat uit Mischa Koorneef (coördinatie), Nel Wilkes (fotografie), Jacques Visker (research), Jan Buijsse (publiciteit).

Foto Nel Wilkes