Het is één van de belangrijkste taken van de overheid: het garanderen van de veiligheid van de inwoners. De oudste stadsbesturen in Nederland zorgden enige eeuwen geleden voor de openbare orde en verdedigden de stad tegen de vijand van buiten. Later kwamen er meer zaken en taken bij zoals het schoonhouden van de stad. Ook werden taken van kerken overgenomen; zoals armoedebestrijding.
Tja, en vandaag de dag bemoeit het stadsbestuur zich met een eindeloze reeks opdrachten: van woningbouw tot werkgelegenheid, van cultuur tot infrastructuur. Maar nog steeds hebben inwoners de neiging - en terecht denk ik - om het stadsbestuur af te rekenen op de mate van veiligheid. Hoe het is gesteld met de openbare orde.
Het stadsbestuur, en de burgemeester in het bijzonder, moet hierin samenwerken met politie en het openbaar ministerie. We hebben, behalve met onze BOA’s, geen eigen mogelijkheid de openbare orde te handhaven.
De vroegere gemeentepolitie - ook in Vlaardingen hoor ik er nog wel met nostalgie over praten - is nu de nationale politie. Maar dat doet niet af aan de verantwoordelijkheid die stadsbestuur en burgemeester dragen voor de veiligheid van alle inwoners van Vlaardingen.
Samenwerking is de boodschap. Het mag voor de veiligheid in de stad niet uitmaken wie verantwoordelijk is voor wat. En dus werken politie en de officier van justitie en de burgemeester zeer intensief samen om een rustige jaarwisseling te hebben in Vlaardingen.
Dat betekent dat de medewerkers op het stadhuis, die alles weten van de openbare orde, met politie, brandweer, en de veiligheidsregio (de organisatie, die nu ook zo’n belangrijke rol speelt bij de bestrijding van de pandemie) een draaiboek hebben gemaakt. Hierin wordt niets aan het toeval overgelaten.
Op alles zijn we in Vlaardingen goed voorbereid. Dat moet ook wel, want door verboden op samenkomsten in verband met de Corona-crisis, en op vreugdevuren in de stad en het niet toestaan van vuurwerk, worden bepaalde groepen van vooral mannen uitgedaagd toch te doen wat niet kan en mag. Dan gaat het er niet om of we er begrip voor hebben of niet, nee, het gaat erom dat de inwoners van Vlaardingen zich voor en tijdens de jaarwisseling veilig voelen. En daarom stellen we grenzen.
Duidelijk zijn, is dan de boodschap van de autoriteiten. Grenzen stellen, die niet mogen worden overschreden. Iedereen moet weten waar hij of zij aan toe is. Zero tolerance, noemen we dat. Want zoals het gezegde luidt: geef ze een vinger en men pakt de hele hand.
Toegegeven: het is niet leuk om er zo bovenop te moeten zitten. Maar we doen dat met de gezondheid en de veiligheid van alle Vlaardingers voor ogen. Wie toch de grenzen overschrijdt loopt de kans dat hij zes uur kan worden gehouden (dus in de politiecel vast zit), of een last onder dwangsom kan krijgen van ten minste 2.500 euro.
Daar wil je op nieuwjaarsdag niet mee thuis komen. Dus telt een gewaarschuwd mens voor twee. Laten we er voor iedereen (!) een feest van maken in Vlaardingen op weg naar 2021. Een jaar waarvan we allemaal hopen dat het weer een gezond jaar wordt; dat de pandemie haar dreiging kwijt is en dat in onze maatschappij de ontmoetingen van mens tot mens weer normaal kunnen zijn.
Ik wens het iedereen van harte toe: “Een gelukkig en gezond nieuw jaar!”