‘Wat moeten we nu in vredesnaam in Macedonië,’ zeiden Mirjam de Schoot van God en Ton Lebbink tegen elkaar in een van jan-en-alleman verlaten oord. De zon scheen. Dat was al.
De dag ging im een ledigheid voorbij die des duivels oorkussen geweld aan deed. Het ene uur duwde het andere lamlendig voort. Was dit hun eerste relationele knauw of volgden er meer? En … was dit wel een aanslag op beider geluk of slechts another day on the office of life?
Gelukkig restten hen nog een staartje wijn in de verkoelende Xahakua. Samen met een paar keiharde kadetjes met geitenkaas kwamen ze dag best door. Maar dan? Weer alleen in Macedonië? ‘Dan liever de cel in?’ giechelde Mirjam. Ton knikte het hoofd traag: ‘Dat nooit.’
Mirjam de Schoot van God schudde nog maar eens lachend haar stoffige kop. ‘Nu eerst maar weer eens een paar uur met mijn geurende flamoes onder de naakte sterrenhemel.’ En weg, zweefde deze godin op aarde: beide voeten innig verstrengeld met Ton zijn wat minder aangenaam frisse mensenvlees en op die wijze bevestigend blijf-bij-je-partner-gedrag toevoegend aan hun almaar rijker mensenband.
HOOPVOL
wortelnotenkleinmeubelparadijsvogelmesthoopvolkomendeweekbladzijderupsbandenpechvogelpestbuilvallen …
Geschiedvervalsing is alleen geschiedvervalsing als ze het merken
1600.Slag bij. 1725. Slag om. 1850. Maak er maar twintig gulden van daaldalkoerskorrektieopmaatversnedenimportgruiskogelrondebolvanvernielzuchtslakendoenpijnboomhakhoutbronsgroenhoutwormvormigaanhangselslotdoodamenaardwortelnotenkleinmeubelparadijsvogelmesthoopvol …
Gedicht
Ton Lebbink (Amsterdam begin 21ste eeuw)
Tekst
Peter Joore (16 maart 2023)
Fotografie
Beaty Czetö (Café Helmers, Amsterdam, 3 maart 2011)