Afgelopen zaterdag 15 januari 2022 mochten de belangrijkste pijlers van de maatschappij, de horeca en het midden- en kleinbedrijf, eindelijk weer eens laten zien dat juist zij de stad van vitaminen en een echt positief “positief” voorzien. Het was, gevoelsmatig voor het eerst sinds de Hoekse en Kabeljauwse Twisten, dat de terrassen vol stonden en de straten gevuld met enthousiast winkelend publiek. Ondanks een magere kou een succes van jewelste en voor permanente herhaling vatbaar.
Uiteindelijk weer thuis aanbeland voelde Waarman een lichte koorts opkomen, hij kuchte wat en voelde zich licht vermoeid. Door alle bier en roken […] waren smaak- en reukvermogen aangetast en hij voelde een dunne keel- en hoofdpijn. Op toilet gezeten openbaarde zich een dunne straal diarree en ook waren zijn vingers zowel als tenen licht verkleurd. Hij hijgde als een postpaard, spraak en lichaamsbeweging kropen moeizaam voort. Hij voelde zich verward en er ging een steek door zijn borst alsof de centaur van Remy Martin met zijn speer meerdere keren doel had getroffen. Een onvervalste hattrick van Frans genot dat niet alleen het bloed sneller liet stromen. Kortom: Waarman was ouderwets dronken geworden op diverse terrassen die meteorologisch naar het vriespunt neigden, maar een intermenselijke warmte verspreidden die zijn gezellige weerga niet kende.
Iets voor het middaguur oogde Vlaardingen uitgestorven en leek de bevrijdende boodschap zelfs aan de meest notoire drinkebroer verloren te zijn gegaan. Waarman raakte even in gesprek met Bart Bikkers. De wethouder met de, op een letter T na, meest gewilde en populaire voornaam op 15 januari ging hoogstpersoonlijk poolshoogte nemen. Hij bleek het aura van een magneet te hebben. Niet ver na het bevrijdende middaguur stroomde Vlaardingen vol met dorstige liefhebbers van een gezamenlijke weekendmiddag plus een stukje avond. Dat ook Nachtburgemeester Leo IJdo zijn gezicht liet zien deed ook veel stappers goed.
De cafés waren voor de medische verandering omgetoverd tot alcoholische afhaalcentra. Dat moest zo volgens Den Haag e.o. Binnen mocht je hooguit bestellen en je excrementen c.q. dunne plas ventileren. Een enkeling sloeg zich op de schier verboden plek eventjes wat warmte in het lijf.
Dat het feest niet de ludiek-demonstratieve grens van 20.00 uur haalde was jammer, maar iedereen was toch al tot op het bot verkleumd en net als ondervoede mensen moet je de klant dan ook niet direct volgieten met bier. Dat leidt maar tot lichamelijke excessen, behorend bij ontwenning.
Om 17.00 uur moest de goegemeente weer braaf naar huis. De horeca sloot haar deuren en de laatste klanten dronken blij, maar met een lichte teleurstelling ondanks alles, het laatste plastic containertje leeg.
Vijfdelig bareigenaar Junior Flynn heeft goede hoop op de volgende Haagse persbijeenkomst of “weegmoment” van 25 januari. Hij denkt dat, vanwege de goede gang van zaken, de horeca weleens permanent open mag. Collegae zijn iets sceptischer. De tijd gaat het leren.
Dat vanuit de gemeente, in nauw overleg met Junior Flynn van de Irish Pub, d’Oude Stoep, de Molm, Stam en Flynn’s, is besloten dat 17.00 uur de grens was heeft alles te maken met het veiligheidsaspect: ‘Het was zo druk dat de basisveiligheidsmaatregelen niet langer gewaarborgd konden worden. Dan is er de gemeente die een beschermende functie heeft richting volksgezondheid. Alles is trouwens in keurige harmonie uitgevoerd.’
Uiteraard waren de winkels en de kappers ook open. Waarman had echter zijn boodschappen een dag eerder al in huis gehaald en zijn haar zat als vanouds. Daar is vooralsnog geen borstel of schaar voor nodig.
Tekst & Fotografie
Peter Joore