Meneer de haas stamt uit een voorname hazenfamilie, Lepron genaamd. Hij heeft een grote schare nakomelingen, kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Zij helpen mee de lekkerste soep van de wereld te maken. Die maakt meneer de haas uiteindelijk maar één keer per jaar, namelijk op de eerste dag van de herfst. Ze brengen alle ingrediënten massaal naar hem toe: bonen, peultjes, bietjes, salie, uien, wortels, snijbiet, bleekselderij, eigenlijk te veel om op te noemen. In ‘Soep van de haas’ van Giovanna Zoboli en Mariachiara Di Giorgio lees je wel dat de soep wordt gemaakt, maar hoe dat is een geheim.
Omdat de soep een heel groot succes is, laat meneer de haas op een dag een fabriek bouwen. Daarin wordt onder zijn leiding soep gemaakt en in blikken verkocht. Er komen verschillende smaken op de markt, waaronder die met wilde venkel, die met champignon, die met rode bietjes en natuurlijk de klassieke. De blikjes zijn in de beste delicatessenzaken te koop. De verkoop is al gauw een succes. Veel mensen, onder wie ook veel kinderen, waarderen de gezonde, smaakvolle en tongstrelende soep.
Elke avond als meneer de haas het zout in de soep heeft gedaan, doet hij een dutje en droomt dan weg. Met de maand worden deze dromen onaangenamer. Dat komt waarschijnlijk omdat de wereld van meneer de haas nogal beperkt is, want hij is dag in dat uit alleen maar bezig is met het maken en verkopen van soep. Na weer een slapeloze nacht besluit hij te stoppen. De enige keer dat hij nog soep wil maken is op de eerste dag van de herfst. Deze soep wordt niet verkocht, maar door de kinderen en (achter-)kleinkinderen heerlijk opgepeuzeld.
De schitterende illustraties in het boek laten zich graag vaker dan één keer bekijken. Ze passen goed bij het verhaal. Sommige portretten lijken op foto’s, zo levensecht zijn ze getekend. Alle lof dus voor de illustrator. Bij het voorlezen van dit boek moet je alert zijn op de soms moeilijke woorden, zoals ingrediëntenlijstje of delicatessenzaken. Opvallend aan is verder nog dat op een paar bladzijden de tekst heel groot is afgedrukt, maar dat bij de meeste bladzijden voor een kleiner lettertype is gekozen. Voor de beleving van het avontuurlijk verhaal maakt dat echter niets uit. Dit prentenboek kan ik alleen maar van harte aanbevelen.
Giovanna Zoboli (links) is schrijver en uitgever. In 2004 richtte ze samen met Paolo Canton Uitgeverij Topipittori op. Ze heeft meer dan dertig boeken op haar naam staan, die in Italië en ook daarbuiten zijn gepubliceerd. Zoboli woont en werkt in Milaan.
Mariachiara di Giorgio (rechts) studeerde aan de kunstacademie in Rome en Parijs. Sinds 2012 is ze actief als (prenten)boekenillustrator. Haar werk is onder meer tentoongesteld op de Kinderboekenbeurs in Bologna (in 2015 en 2016) en op de 58e editie van de New York Society of Illustrator’s Exhibition.
Soep van de haas is verschenen bij uitgeverij Rubinstein en kost € 20,00. Vertaling: Dorette Zwaans.
Recensie
Gerard van Os
illustraties:
1. omslag van het boek
2. portret van de auteur en illustrator
Alle boekrecensies zijn ook terug te vinden op: www.vlaardingenleest.nl
25-11-2022
Waardering
1 haring - net zo (on)aantrekkelijk als een bedorven haring
2 haringen - alleen in de uitverkoop de moeite waard
3 haringen - kan ermee door als tussendoortje
4 haringen - goede kwaliteit, een stevige aanrader
5 haringen - behoort tot de beste vangst van dit jaar