Waarman riep tegen niemand in het algemeen en Vlaardingen in het bijzonder: ‘Zelfs de grootste stomkoppen op het stadhuis zullen nu wel doorhebben dat het vervroegde afscheid van Bert Wijbenga een 1 aprilgrap was. Al hoorde ik dat de burgervader zelf even bijgespijkerd moest worden tijdens een trainingsuitje in het zuiden des lands. Niet alleen heel de stad was van slag. Nee. Heel het land en ver daarbuiten stond de wereld voor op zijn kop en Vlaardingen was voor even mediaal epicentrum.’
Hij had juist en samen met zijn Scandinavische collegae Huginn en Muninn de straks hoogste bibliotheektoren (*) ter wereld beklommen om de stad nu eens van boven te beschouwen. Hij zag zeeën van beton en anti-republikeins gekleurde dakpannen. Hier tussendoor enige stroken groen. Twee decennia terug nog een belangrijk Europees wapen in de strijd om titel van de meest geronnen stad. Hij zei: ‘Met Pasen was het ondanks alle fatalistische meteorologische ongein van het KNMI toch alleszins lekker weer. Dat zal met Koningsdag een stuk minder zijn. Dan wordt er weliswaar geen storm verwacht, maar wel een enorme lintjesregen. Dus, ga je uit die dag: neem je paraplu gerust mee. Tenzij minister Marjolein Faber het weer op haar bevallige heupen krijgt en haar hooggehakte Uggs in het zand zet.’
Hij roemde tegen zijn noordse confraters de strijdlust van het lokale volk dat zich voor een keer Samen Sterk had getoond in de strijd tegen de oprukkende Vijfde Colonne der Asielzoekers. De dreigende komst van een AZC rond de Holyweg had middels een bundel papier, waarop bijna vijfduizend handtekeningen, en een paar spandoeken met tekst, op voorhand de Vlaardingse raad dusdanig geïmponeerd dat er drie oppositioneel gekozenen angstig thuis waren gebleven om maar geen politieke kleur te hoeven bekennen en de rest in weerwil van hun gedachte taakstelling nu eens in het werkelijke stadsbelang stemden.
Dat betekent overigens niet dat er geen AZC komt. Dit voorstel, verpakt als motie, werd om moverende redenen massaal weggestemd. Aan Arnoud Proos de medemenselijke taak voor 1 juli wel een geschikt pakhuis te vinden waar 100 vluchtelingen langdurig kunnen overnachten. Dat zal de in Barendrecht woonachtige wethouder niet meevallen. Voor verdwalen wordt gevreesd. Voor een gemeentelijke TomTom kon geen geld worden vrijgemaakt.
Dit college kennende zal de Broekweg ook weer op het lijstje verschijnen terwijl rond de Krabbeplas, daar waar twee jaar terug voor relatief weinig geld een camping verrees, een betere optie is. Compleet met zwemgelegenheid en de driemaaltijdenservice van Jofel aan de Plas is hiermee direct een aantal probleemstellingen ontkracht. Ook is het lekker ver van de stad en het aantal toegangswegen beperkt. Dat controleert makkelijk en legt weinig beslag op de toch al drukbezette politiemacht.
Andere mogelijkheden vormen een luxe passagiersboot met als naam de s.s. Geweldig voor de Vulcaan Brouwerij of een aparte etage dan wel lief klein sub-wijkje op het v/h Unileverterrein. Als laatste opteren we voor de ambtswoning van Bert Wijbenga. Die schijnt volgens politieke partijroddel, menig wandelgangverhaal en populaire achterklap vaker in Rotterdam het moede politiehoofd op het hoofdkussen neer te vlijen dan aan de Oosthavenkade.
Arnoud Proos zal trouwens “ditmaal wel alle zorgvuldigheid in acht nemen” bij het uitkiezen van weer een AZC-locatie. Die uitspraak tekent niet alleen de man, maar het hele college: onzorgvuldigheid en kennelijke ongeïnteresseerdheid troef. Hij blijkt ondanks zijn buiten-gemeentelijke afkomst over hetzelfde DNA-te beschikken als collega Koen Kegel. Die, naar het schijnt, op een Dolle en met drank overgoten Dinsdag met een dartpijltje de locatie van de aanstaande fusieschool aan de Broekweg te hebben bepaald. Beter had hij ver buiten de stad geworpen. "Aan de Engelse kant van de Noordzee," zou Vlaams Opperliterator Herman Brusselmans hebben kunnen schrijven.
Misschien moet er vanuit die Broekweg-buurt nog maar eens een lijst met nog meer handtekeningen ten stadhuize verschijnen. En daarbij een kort briefje waarop staat: “Zouden jullie ook voor deze locatie kiezen als je zelf rond de Broekweg woonde, Arnoud en Koen?”
Maar het allerbelangrijkste is dat het op Koningsdag droog blijft op straten, pleinen, stoepen en in parken en nat in alle kelen. Proos(t). Voor een groot deel is dat eerste afhankelijk van de handtekeningen pen van Marjolein Faber.
(*) Noot
Deze straks hoogste bibliotheektoren ter wereld vormt voor Vlaardingen Partners een mooi toeristisch speerpunt waar Menno de Mol c.s. zich vast de tanden op kunnen stukbijten. Wellicht met in top een Gouden Boek of dito Griffel in plaats van een windhaan. Van die laatste heeft het stadsbestuur er inmiddels genoeg.
Tekst
Waarman
Schilderij
Robert Daalmeijer