Dick startte zijn loopbaan in het onderwijs na zijn HBS- en kweekschoolopleiding, waar hij als onderwijzer werkte in het lager onderwijs, nu bekend als basisonderwijs. Hij spendeerde een jaar in Engeland als groepsleider in kindertehuizen en twee jaar als vrijwilliger in Kameroen.

In 1975 maakte hij de overstap naar de journalistiek, waar hij eerst voor de Havenloods en later voor Het Vrije Volk werkte, gedurende een periode van 10 jaar. Hij had dertien jaar een wekelijkse column in het Rotterdams Dagblad en werkte als freelancer voor verschillende organisaties, waaronder Shell Venster en Vice Versa. Tussen 1990 en 2008 was hij docent journalistiek aan de School voor Journalistiek in Utrecht en schreef hij meerdere boeken die binnen de journalistieke opleidingen worden gebruikt, waaronder het Basisboek Journalistiek.

Dick’s blog
Dick had een blog onder zijn naam met veel leuke artikelen over Thailand. Ook las hij dagelijks Bangkok Post en vertaalde een aantal van die berichten in het Nederlands en plaatste die op zijn blog: https://www.dickvanderlugt.nl/

Thailandblog
Dick wist het nieuws uit Thailand altijd goed en professioneel samen te vatten, een reden voor mij om Dick in 2011 te vragen zijn nieuwsberichten door te plaatsen op Thailandblog. Dick was destijds ook de drijvende kracht achter de twee boeken die Thailandblog heeft uitgegeven. De opbrengst van het boek is geschonken aan een goed doel in Thailand. In 2014 kwam een einde aan onze samenwerking door een verschil van inzicht over het redactiebeleid bij Thailandblog. Dick besloot toen zich weer volledig te richten op zijn eigen blog.

Trefpunt Thailand
Dick heeft daarna nog zijn nieuws doorgeplaatst op een ander blog over Thailand: Trefpunt Thailand (later is de naam gewijzigd in Trefpunt Azië). Dick zei daar zelf over: Het was de bedoeling dat ik voor deze blog de eindredactie zou doen van de artikelen van mijn oude ploeg. Ik zou tevens Nieuws uit Thailand doorplaatsen. De redactie heeft evenwel besloten mij per 6 juli 2015 de laan uit te sturen. Dus is Nieuws uit Thailand alleen nog maar te lezen op Dick’s blog.

Het blog Trefpunt Thailand/Azië is inmiddels alweer jaren ter ziele.

Hoewel Dick een echte professional was, bleek hij ook nogal een eigenzinnige man, die wellicht het beste alleen functioneerde en niet in een team. Desondanks heb ik altijd met plezier met hem samengewerkt, maar soms is het, net als in een huwelijk, beter dat wegen zich gaan scheiden.

Wij wensen zijn nabestaanden, familie en vrienden veel sterkte en wij blijven Dick in onze gedachte houden.

Dick wordt 12 maart gecremeerd.

Bron
Thailandblog

Tekst
Peter (redactie Thailandblog)

Reactie Peter Joore | De Vlaardinger
Ik heb Dick in de jaren tachtig van de vorige eeuw leren kennen. Voornamelijk in Café de Steeg (Daar waar indertijd Marjon Arons, samen met Willem van Dijk drankjes en gezelligheid van eigenaar deden wisselen) en soms in d'Oude Stoep (Ben Vuijk, Goof Ouwens en Gerard de Boer) of in de Waal (Marjon van Neuren).

Dick, toen nog gezegend met de uiterlijkheden die sterk deden denken aan die van schrijver Harry Mulisch, was er zeer populair bij de dames. Maar niet alleen bij hen. Ook ik, als leerling scribent, mocht mij menig uurtje al lerend vermeien in zijn aanwezigheid. Hij wees op belangrijke punten als: wees altijd zeker van de inhoud van je stukje. Check of iedereen, die je benoemt, ook werkelijk aanwezig was. Het is maar een voorbeeld.

In Vlaardingen leefde hij zich met vileine pen graag met enige humor uit op de misstanden in de stad. Dat kwam hem zeker niet op een standbeeld tussen Grote Kerk en stadhuis te staan; het hield de dames en heren politici wel scherp.

De laatste jaren zag je Dick nog weleens, maar steeds minder, schuifelen door de stad. Zijn onafscheidelijke regenjas almaar meer slobberend om het steeds magerder lijf. Zijn betogen steeds korter. Steeds meer voor zich uitkijkend naar ...? Maar altijd met een sigaret. Haast vergeten relikwie uit de tijd dat roken onlosmakelijk hoorde bij wie de pen hanteerde.

Wat ik weet van journalistiek heb ik voor een belangrijk deel van hem. Niet altijd via het gesproken woord dat gedragen en rustig uit zijn mond kwam, dan toch uit zijn Basisboek Journalistiek dat op dit punt meer informatie gaf dan de cursus die ik daarvoor volgde.

Ook was hij een begenadigd voorzitter als er, wat met enige regelmaat in de Harmonie plaatsvond, een bijeenkomst was. Dan leefde hij op en leefde hij zich verbaal uit. Niet enkel op de materie kon hij een balsturig rekeltje (m/v) uit de zaal indien nodig van stevige en soms wat sarcastische repliek dienen.

Dick, het ga je goed en dank voor je geduld en wijze lessen. En: je voelde je nooit ergens te groot of te klein voor. Dat is ook een kwaliteit.

Overzicht Vlaardingse werkzaamheden en bijdragen
Dick van der Lugt zat in zijn hoogtijdagen zelden thuis en nog minder stil. Wie hem vroeg die kreeg tekst. Ongeacht het literair niveau schepte hij altijd plezier in het maken van een bericht, het schrijven van een voordracht (of: zelf voor te dragen) of het organiseren van een festijn.

Redacteur/journalist/editiechef Het Vrije Volk, edities Schiedam en Vlaardingen/Maassluis: 1978-1988.
Columnist Barflyer: september 2006-2008.
Producent en co-interviewer Salon de Harmonie (plaatselijke praatshow; 1986-1988), De Nieuwe Salon (idem, 1990-1992); Salon de Harmonie (2002-2005).
Presentatie dichtbundel Benne van der Velde (2008).
Productie en co-presentatie praatshow ‘Nieuwe Bezems’ i.o.v. gemeente Vlaardingen (1991).
Productie en interviews multimediale productie De Geest van Vlaardingen: 1995.
Presentatie Business Club Vlaardingen: 2004-2007.
Presentatie en interviews verkiezingsavond gemeente Vlaardingen.
Presentatie Literair Café De Steeg, Vlaardingen: 2001-2005.
Productie cd Logger in zicht, liedjes en verhalen van Vlaardingse bodem: 2003.
Promotiecampagne Geef Vlaardingen een stadslogger.
Advisering College van B&W Vlaardingen.
Tekst Nieuwjaarswens Thomasvaer en Pieternel voor de gemeente Vlaardingen: 2000-2004.
Tekst boekje en jurering columnwedstrijd voor scholieren, Vlaardingen: 2000, 2001.
Tekst De weg van het voorwerp, Visserijmuseum.

Zoals te lezen valt draaide Dick zijn hand nergens voor om of het moest zijn om de vulling van zijn pen te verwisselen of een volgeschreven pagina ter zijde te leggen en zo ruimte makend voor de volgende 'Witte Vijand'.