Het ene glas gaat, het andere komt, en de tapkraan blijft eeuwig openstaan. En de wijn gaat op, het verstand gaat onder, en ijlt zich naar een plaats, waar zij de hersens plagen gaat. Het gesprek gaat naar beneden, waar zij weer opkruipt naar het begrijpelijke boven; altijd gaat het gesprek rond, en telkens opnieuw van onderwerp. Alle drank en woorden vloeien naar een punt, maar worden niet één; naar de plaats waarheen woorden vliegen, daarheen vloeit uiteindelijk ons verstand.
Maar helaas: alle kroegen zijn dicht. Los nog van de eetgelegenheden een gemis dat zich doet voelen in hart, maag en geest. Iedereen verveelt zich tot op het bot en dan dient zich weer een nieuwe variant aan in de categorie Mensjes Pesten.
Er komt wellicht een avondklok. Nog even en we mogen ons van 20.00 t/m 04.00 uur niet meer buiten vertonen. De enige die aan deze Dance Macabre ontspringt is een werkende, iemand met een aangelijnd dier of zij die medisch hulpverleent. Het zal de vraag naar honden kwadratisch doen toenemen. Of Maurice hierin een uitzonderingspositie bekleedt is onduidelijk.
Alle commotie en gedwongen corantaine leidt in een enkel geval tot een creatieve uiting. Tijd zat en op grafschrift tv en Netflix zit inmiddels niemand meer te wachten en een demissionair kabinet is nog geen demissionair virus.
Waarman stofte een oud kinderliedje af. Hij deed een paar tijdgebonden aanpassingen en de intro van de Fabeltjeskrant werd die van de Afgrondkrant. Pak je gitaar, zet je neer aan de piano of steek je blokfluit in je mond en zing mee met dit voormalig kinderlied.
Hallo, meneer Rutten,
waar breng je ons naar toe?
Naar de afgrond toe?
Eh, ja, naar de afgrond toe!
En lees je ons dan voor
uit de Afgrondkrant?
Ja, ja, uit de Afgrondkrant!
Want daarin staat precies vermeld
hoe het met het virus is gesteld.
Echt waar?
Echt waar!
Echt waar, meneer Rutten?
Hmhm,
zo lees je alles van de mensen
uit het grote Mensenbos.
Kijk, daar heb je Irma Sluis!
Ha, daar is Jaap van Dissel!
Met een hapje in z'n bek
gaat 'ie naar de Open Plek.
Daar zit Marion Koopmans
met haar lange spitse snavel,
vol met bitse praatjes klaar.
En tuut-tuut-tuut-tuut, over wie gezongen?
Jawel, jawel, da’s Hugo de Jonge.
En als je alles hebt gehad,
dan gaat Ab Osterhaus pas op pad.
Hallo, meneer Rutten,
maar waar zijn Grapperhaus,
de Waarheid en wie meer?
Ja ja, de Waarheid en wie meer...
En waar is dan de rest,
want d'r zijn er toch meer?
Ja, ja, er zijn er veel meer!
Want in de krant staat hier vermeld
dat er twintig (in quarantaine) zijn geteld.
Echt waar?
Echt waar!
Echt waar, meneer Rutten?
Want een virus is precies als mensen
Met dezelfde mensen-wensen
En dezelfde mensen-streken
Dat staan allemaal in de krant van Afgrondland,
van Afgrondland
De aaafgrondkrant
‘Zo, en nu maar knus naar jullie warme nestjes. En … denk erom: Oogjes dicht en snaveltjes toe. Slaap lekker.’
Gelukkig zijn we niet alleen als het gaat om de winterslaap. Want ook beren slapen als marmotten in het tijdelijk gesloten café De Hommel.