Afgelopen nacht sneeuwde het. Op sommige achtergebleven auto’s, tuinmeubilair en vuilcontainers vleide zich een tien tot vijftien centimeter dikke witte laag ijskristallen. Voor de geroutineerde snuiver een waar visueel feest. Anderen maakten er sneeuwballen van en begonnen een ludiek gevecht. Een enkeling stuurde zijn (klein)kinderen naar buiten en rolde zich een sneeuwpop; compleet met zwarte koologen, peentjesneus, sjaal, pijp en ijsmuts een historische mijlpaal.

Het leven heeft plots weer zin en er is rijd voor wie de ogen goede de kost geeft om allerlei haast vergeten details in zich op te nemen als: Tim de Merel die verkleumd in een boom wacht tot die langverwachte slinger met pelpinda's wordt opgehangen, Pampasgras dat wit en fier boven de schuur uitsteekt, ...

Er zijn er die al de schaatsen slijpen; je weet immers maar nooit. Elk jaar weer voorspelt Piet Paulusma een Elfstedentocht en vanaf 1997 zit hij er al faliekant naast. Voor de lokale Vaart is het zeker nog iets te vroeg. Laat staan de draconische Friese variant.

Met het witte deken lijkt ook de gedwongen huizigheid voor even historie. Parken en Broekpolder zijn druk met wandelaars met én zonder hond aan een touwtje. Het is dat het glad dreigt te worden, anders zette de gemeente vast weer dranghekken neer en deelde ter plekke gebiedsverboden uit vanwege overtollige drukte.

Dankzij de Avondklok bleef menig straat tot in de vroege uurtjes van weer een nieuwe dag meest maagdelijk en wit. Alles bijeen een mooi etmaal om te wandelen, een frisse neus te inhaleren, wat foto’s te maken, een sneeuwbal te werpen en de (klein)kinderen uit te leggen dat dit nu buiten is en dat je daar ook pret kunt hebben.

Veel plezier.