NAALDWIJK (Voetbal) - Het uitduel bij Naaldwijk liet de Vlaardingers eindelijk weer eens hardop juichen. Met twee doelpunten van Pascal Moller boekte D.V.O.’32 een even zwaarbevochten als verdiende 0-2 zege op de Westlanders. De ‘clean sheet’ gaf de driepunter zelfs een gouden randje. In de slotfase was het voor het handjevol uitsupporters nog wel nagelbijten.
De 0-2 voorsprong voelde op de tribune onwenning en ongemakkelijk tegelijk. Gelukkig was het zelfvertrouwen op het veld groter dan langs de lijn. Het Vlaardingse blok leek wel uit zes linies te bestaan. Naaldwijk liep zich continu stuk op de betonnen verdedigingswal die door de Westwijkers was opgetrokken. En als Naaldwijk al in de buurt kwam van de aansluitingstreffer, dan stuitte het op de onverzettelijkheid van de gasten. Een uitgestoken been hier, extra rugdekking daar; D.V.O.’32 hield verbeten stand. Dit was een teamprestatie van formaat! De goals van Pascal maken hem ‘man of the match’, maar daarmee doen we de andere tien uitblinkers tekort.
Het hing al een beetje in de lucht. De laatste wedstrijden tegen Rhoon en Victoria’04 lieten zien dat de winterstop D.V.O.’32 sterker had gemaakt. Aan energie en strijdlust ontbrak het veelal niet, maar de Vlaardingers waren nu ook voetballend weerbaarder.
Met wat omzettingen in de basiself en een nieuw portie elan, zag je de Vlaardingers langzaam naar een hoger niveau groeien. En als je dan sinds half oktober (O.V.V. uit) weer eens de zoete smaak van een overwinning mag proeven, dan is dat de gewenste bekrachtiging bij deze transformatie.
Of deze succesformule zich doorzet hangt af van blessures, schorsingen en de factor geluk. De 0-2 bij Naaldwijk is hopelijk wel het duwtje naar een stukje eerherstel. Het gat met de veilige 11e positie is nog steeds fors (7 punten), dus eerst maar eens proberen de stijgende lijn van de ‘handhaving index’ vast te houden.