De Maasdeltatunnel vormt dé verbinding tussen de noord- en zuidoever van de Blankenburgverbinding. Een stukje Hollands vakmanschap waarbij twee tunneldelen op zo’n 28 meter onder NAP in het Scheur hun definitieve bestemming krijgen. Projectleider Sallo van der Woude (Rijkswaterstaat) spreekt over de uitdaging met grondwaterdruk, dubbele damwanden en ongekende trots.
Zoals gebruikelijk bij "zinktunnels" is er veel aandacht voor bouw en het afzinken van de twee tunnelelementen. Bij deze tunnel zijn ook de diepe toe-ritten en de manier van bouwen bijzonder én uitdagend. ‘Het gaat om iets dat we in Nederland nog niet eerder hebben toegepast. De bouwkuip is zo diep, dat we een bouwkuip in een bouwkuip moeten maken. De laatste keer dat we zo diep moesten bouwen, was bij de Amsterdamse Noord-Zuidlijn. Alleen was daar sprake van diepere wanden met veel stijvere en robuustere diepwandconstructies. Hier bij de diepe toe-rit is de grootste uitdaging de druk van het grondwater tegen te gaan op 28 meter diepte. Gewapend onderwaterbeton speelt hierbij een cruciale rol’, stelt Van der Woude.
Maatwerk ten top
Na de aanleg van de combiwanden was het tijd voor de ankerpalen. Deze geboorde palen van soms 65 meter lengte, zorgen ervoor dat de tunnelvloer op zijn plek blijft. Van der Woude: ‘Maatwerk ten top. Door de diepte staat iedere ankerpaal net weer even anders. Hierdoor moeten de duikers bij het aanbrengen van de wapeningskorven voor het gewapende onderwaterbeton, de situatie ter plekke meten en de wapeningskorven aanpassen. Om de druk van het grondwater tegen te gaan vulden we de bouwkuip met water. Vervolgens brachten we de gewapende onderwaterbetonvloer aan, de basis van de uiteindelijke tunnel.’
Tunneldelen in doks
Het bereiken van het diepste punt bij de zuidelijke toe-rit was aanleiding voor een “feestje” op de bouwplaats. De planning is dat de twee tunneldelen uiteindelijk in het voorjaar van 2023 afzinken naar hun definitieve plaats in het Scheur. ‘Op de werf hier bij Verolme is in het scheepsdok gewerkt aan de realisatie van de delen. Vanaf april krijgen ze een andere tijdelijke bestemming voordat we ze aansluiten op de toe-ritten van de tunnel.’
Complexe uitdagingen
Voor Van der Woude zelf is het project in alle opzichten een unieke belevenis. ‘Hiervoor werkte ik vooral aan geboorde en cut and cover tunnels. Het is een mooie ervaring om nu aan een zinktunnel te mogen meewerken. Het blijft magisch hoe we die enorme tunnelelementen straks op de centimeter nauwkeurig zachtjes op de toe-rit laten aansluiten. En we de waterdruk gebruiken om de tunnel te laten afdichten. Ieder tunnelproject kent zijn uitdagingen. Hier is dat vooral de complexe fasering van de diepe bouwkuipen. Met het bereiken van het diepste punt zetten we een belangrijke stap in de uitvoering, van een uniek stuk werk.’