Tot Vlaardingen spreekt nu Waarman. Politici opgepast. Ik ben van nature een aardige jongen. Ach, de ene organiseert zomerse feesten en de ander vult ook zo zijn zakken, nummer drie vertrekt met de noorderzon naar het zuiden en de vierde drinkt als een olifant.
Toch stond ieders wieg bij zijn ouders thuis en zo zijn we allen gelijk. Dat is niet om te lachen. Eén grote oplichtersbende is het, en niet anders. Waarman is geen klager. Hij signaleert met grote precisie. Fileert met slachterskunde en bezit weinig vrienden.
Je zult mij nooit horen klagen. Daarvoor is mijn woning te goed geïsoleerd. Juist ben ik met een nieuwe column begonnen. Maar wat is het nut? En heeft het wel zin? Toegegeven, het is mijn vak. Fileren van politici en organisatoren. Die twee hebben één ding gemeen: Ze gaan slordig om met gemeenschapsgelden en de waarheid.
Van al dat leep onbenul word ik bijkans krankzinnig op het gekke af. Ik kreeg er zelfs eens een voortijdige zaadlozing van toen een politica die er zijn mag eens in de raadzaal voorover boog en haar kanten broekje tentoonstelde alsof het een kunstwerk betrof.
Waarvrouw zegt dat ik teveel aan haar denk als ik uit het zicht ben. Zij is van Kaukasische komaf en weet wat gedachten zijn. Zij is mijn baken en mijn rustpunt. Eén blik van haar en de stress schiet mijn lichaam uit. Geen moment te vroeg ben ik gelijk weer die normale Vlaardinger waarvan er steeds minder over zijn.
De column waarin ik mijn literaire beschouwingen op het organisatorisch-bestuurlijke mededeel, krijgt als titel Geld moet rollen, maar waarom steeds dezelfde kant uit? Ik ben een echte geldwolf en weet van wanten. Noem eens iemand die vroeger Frank heette of Mark en ik zal je zeggen dat die nu Euro wordt genoemd.
Het schrijven van een column is geen makkelijke job. Wie je ook fileert of van onder welke steen je alle vuiligheid het daglicht laat zien, nooit is het goed. Altijd weer gaat er eentje in de aanval. Die vindt dat zijn of haar gemarchandeer juist wél door de bh-beugel kan en dat het hier zelfs geen frauduleuze handeling betreft, maar een liefdevolle verbuiging van het originele plan. En … er was een potje voor.
Het wordt tijd voor een andere aanpak en een scherper kijk op de dingen. Deze column zal de aanzet zijn tot een verandering die zijn gelijke niet kent. Noem Waarman een politiek trendsetter en je zit goed. Waarvrouw zei het al eerder vandaag: ‘Ik zie het al, dat wordt de voordeur barricaderen.’
Als de BIC niet voortijdig opdroogt zal ieder alles weten. Zo is een kegel een wiskundige figuur die je kunt berekenen als je daar lust in hebt. Zijn bikkers brute bazen van hoeren en prostituees. Zet je met kalken alle seizoenen de lijnen uit. Niet enkel somers. Zijn silos enorme opslagplaatsen waarin bulkgoederen als graan en zaad worden opgeslagen. En is proos de trieste afkorting van iemand waarbij iedereen nog tijdens het heffen van het glas verdwenen is. Tot slot is weibinga een hitsige Duitstalige die geen vrouw met rust laten kan.
Politici zijn nooit zoals ze zich de allereerste keer hebben voorgesteld. Politici zijn kloothommels en klitbijen, die feestbeesten subsidiëren, dat is wat ze zijn.