Het verhaal gaat over vier Vlaardingse jongens die hun laatste lagere schoolvakantie willen vieren als de verveling dreigt toe slaan. Een uitnodiging van een oom, die op Texel woont, wordt grif omgezet in een tocht noordwaarts. Ze raken op het meest westelijke Waddeneiland bevriend met een tweeling en gaan op zoek naar een bunker, die volgens tekening op het eiland moet zijn, maar tot op dat moment onvindbaar is. Zo raken de zes betrokken bij de jacht op een nazischat. Hierbij zijn diefstal, intrige en zelfs moord belangrijke ingrediënten.

Oorlogsgoud op Texel speelt zich af in de zomer van 1969. Het boek is voorzien van sfeervolle illustraties en ook het voorplat is van de hand van zijn zoon Ricardo.

De Vlaardinger wist hem te strikken voor een interview op het terras van Eetcafé de Waal. Niet alleen zonovergoten een stadse rustplaats, werd het een aanloop van vele vrienden en bekenden. Aad van ’t Hof was voor even weer helemaal thuis.

Aad van ’t Hof
‘Het schrijven van een boek is een hele onderneming. In mijn geval, en dat maakte met Limburg als woonprovincie de boel een stuk makkelijker, kan ik het schrijfproces samenvatten als: “Vijf weken in badjas aan mijn bureau en tien weken corrigeren. Vanaf het kunnen aanzetten van de computer tot aan de laatste punt was een hele onderneming. Maar ik ben er doorheen gekomen met dit boek als resultaat.

Het verhaal speelt zich af in de zomer van 1969, de zomer dat Neil Armstrong als eerste voetstappen achterliet op de maan, maar sluit, volgens uitgever boek*scout, naadloos aan op de dag van vandaag. Ze hebben zelfs al een om een vervolg gevraagd. Wordt vervolgd, zullen we maar zeggen.’

Waarom een boek?
Aad van ’t Hof: ‘Inmiddels ben ik opa en draag op mijn manier voor de tweede keer mijn steentje bij aan een opvoedproces. Wat mij opvalt, en daar ben ik verre van de enige in, is dat kinderen hun leven statisch en apathisch slijten met als belangrijk gereedschap de (nieuwste) gsm, computer, YouTube, TikTok, en ga zo maar verder. Buitenspelen en boeken lezen lijken wel bezigheden van een andere planeet. Als ik dit vergelijk met mijn eigen jeugd dan staat vandaag daar haaks op. Ik zou mijn jonge jaren absoluut weer zoals vroeger met dezelfde vriendjes en vriendinnetjes willen doorbrengen. Voetballen, vissen, crossen, naar het zwembad van Shell op Vijfsluizen. Dat zijn min of meer je eerste ontdekkingsreizen.

Oorlogsgoud op Texel is geen biografisch verslag. Er zit nog geen 10% van mijn jonge jaren in verweven. Wel zijn de vier Vlaardingse vrienden geboetseerd naar en een mix van mijn vriendjes van toen. Het is een verhaal geworden van zoals ik zelf als jongeling had willen meemaken. Aadje als inspiratiebron, dus.

Vriendschap en de waarde daarvan loopt als een rode draad door dit boek. Vriendschap is belangrijk. Het dient niet alleen tot steun als dat nodig is; je deelt leuke momenten en beleeft samen avonturen. Met dit boek over die vriendschap wil ik, idealist die ik ben, de jeugd van 12+ en ouder(s) aanzetten tot lezen en het maken van ontdekkingstochten die echt zijn en niet virtueel.

Ikzelf was niet zo’n leerwonder. Met mijn vijftiende ben ik zonder diploma van de LTS afgegaan. Dat bleek het begin van een carrière die je best kunt omschrijven als “Twaalf ambachten, dertien ongelukken.” Tot ik bij de politie terecht kwam. Het leuke is dat ik tijdens een HBO-studie op latere leeftijd door Ricardo werd gesommeerd aan mijn huiswerk te gaan. De omgekeerde wereld. Maar je leert overal wel weer wat van.’

Leesgek
Aad van ’t Hof: ‘Als tiener las ik alles wat los en vast was. In de bibliotheek in de Fransenstraat werden ze weleens gek van me en verboden me eens nog meer spannende boeken te lezen. Ik moest maar eens een leerboek ter hand nemen. Daarop leende ik een historisch en enigszins geromantiseerd boek over de Romeinen, gebaseerd op de verdwijning van het Negende (Spaanse) Legioen ergens in het noorden van Brittannia. Rond het jaar 117 na Christus zijn bijna vijfduizend soldaten spoorloos geraakt en met hun de Gulden Adelaar, het veldteken en de eer van het Negende Legioen. Later volgden boeken over de SS-Pantzer-Division Wiking, waarin ook zo’n 20 tot 25.000 Nederlanders vrijwilligers deel van uit maakten. Zo groeide, eerst onbewust, mijn fascinatie voor historische strijd aangevuld met een geromantiseerd tintje. Ik ben er met terugwerkende kracht de bibliothecaresse dankbaar voor; dat verbod op louter fictie.’

Schrijfproces
Aad van ’t Hof: ‘Eenmaal mezelf over mijn pc-aversie te hebben heen gezet kwam ik steeds meer in het verhaal. Het borrelde van binnen en mijn vrouw Mary had thuis weinig meer aan me. Het boek stond centraal. Daar moest alles voor wijken. Hoe kom je tot het vinden van een schat? Wie zijn je hoofd- en andere personen en welk karakter moet je ze meegeven? Dat bestaat er ook nog zoiets als schrijfvastheid. Je moet één stijl hanteren. Daarom ook vijf weken schrijven en tien weken corrigeren, je lievelingen doden en onderbelichte zaken opwaarderen.
   Oorlogsgoud op Texel is dan ook een mix van fantasie gebaseerd op de realiteit. Door de illustraties van Ricardo, waaronder een niet van echt te onderscheiden Marschbefehl inclusief handtekening en het voorplat, is het een compleet verhaal geworden.
   Dat ik vier decennia politieagent ben geweest kwam een paar keer goed van pas. Zoals bij een moord, gepleegd met behulp van slaappillen en koffie in combinatie met insuline. In 1936 kreeg Hagedorn het ingenieuze idee om insuline te combineren met eiwit, protamine en zink. Dit nieuwe insulinecomplex met vertraagde afgifte werd vervolgens begin jaren vijftig op de markt gebracht.’

Een interview met het lokale “leugenaartje” leverde Aad zowaar ook nog een aanbieding op om regelmatig een column te schrijven. ‘Ik heb een beetje jouw stijl aangehouden,’ zegt hij met iets van een verontschuldigende toon in zijn stem. Verder denkt hij, want een contract voor twee jaar, aan een spin-off van Oorlogsgoud op Texel: ‘Oom Hans Peters en Rolf van de Heide laten zich hier goed voor lenen. Aad van ’t Hof: Van twaalf ambachten en dertien ongelukken via politieagent tot aan auteur.

Signeersessie Café Mes
Wie een boek schrijft wil verkopen en signeren. Dat doet hij vandaag, vrijdag 5 mei in Café Mes; zijn stamkroeg van weleer. Wie een boek wil aanschaffen dienst gewapend te zijn met €20,99. De sessie duurt van 16.00 t/m 18.00 uur.

Oorlogsgoud op Texel
Dit boek is een uitgave van Uitgeverij Boekscout uit Soest (www.boekscout.nl), ISBN: 978-94-646-8670-8 en is online te koop via de uitgever en bij Bol.com.