Frédérique Spigt is van alle culturele markten thuis. Van Brood tot Elvis is zij net zo makkelijk rockidool als kleinschalig liedjeszanger met een snik. Ze schildert als een Picasso après la deluge, maar stapt evenzo makkelijk in een paar kaplaarzen om in de prut van Rotterdam op zoek te gaan naar dieren in de stad. Niet alleen stem en uiterlijk hebben haar zo ver gebracht. Frédérique Spigt, kortom = Fantastico Straordinario.
Voor het inspirerende Viva el Tango! heeft Frédérique Spigt wereldberoemde tango’s hertaald in het Nederlands. ‘Lekker rommelen met een beetje Spaans, wat Google Translate en een open hart.’ De tango, ontstaan aan de oevers van de Rio de la Plata, gaat over liefde, verbinding, vriendschap. Maar misschien meer nog over verlies en eenzaamheid. Soms lieflijk en melodieus kan het zo maar dreigend zijn en angstaanjagend. De tango is het leven zelf. Of zoals Frédérique het stelt: ‘Het heeft wat weg van André Hazes.’
Mocht De Vlaardinger in 2019 de loftrompet blazen over haar meer dan overtuigende toneelspel als Hetty, de doorleefde en verzuurde al wat oudere moeder, die je zo een douche, schone kleren en je laatste geld gunt, ditmaal waan je je bij de Oer-Hollandse versie van Nina Miranda of Olga Delgrossi.
Ook is er een nieuw nummer met hit potentie. Gebaseerd op noordelijke liefde draagt het de titel Olivia. Denk aan het hartverscheurende Isis (2000). Ditmaal proef je een sappige Asado met een uitgekiende hoeveelheid Hollandaise saus. Een vreemde combinatie? Het smaakt als een nieuw muzikaal wereldgerecht waarvan alleen Frédérique mag snoepen. De luisteraar? Die mag … juist ja. Met de oren op de wind die over de Hollandse pampa’s waait, luisteren naar gemixte hartstocht.
Wie Frédérique een beetje kent weet van gevoelige snaren die ze haarfijn weet te raken met haar Nederlandse repertoire. Van buiten een rauwdouwer als een havenarbeider en uiterlijk de zus van Herman Brood zit er binnen in haar een lief klein meisje dat graag alles wil delen als het maar gevoelens zijn.
Is Rotterdam de Koning van de Maas dan mag Frédérique Spigt zich het Prinsesje noemen. Met gevoel voor plat stadse humor en de nodige zelfspot laat zij het publiek lachen en wegdromen naar het land van de pampa’s en ook van dictatuur. Soms spontane grapjes, dan een mooi verhaal tussen de tango’s. De voorstelling is met anderhalf uur veel te kort. Het smaakt naar meer, maar het einde van Viva el Tango! is in zicht. In het volgende seizoen kruipt Frédérique weer in de huid van Elvis. Samen met o.a. Anette Malherbe a.k.a. Juffrouw Jannie en toetsenist Roel Spanjers van met name dialectpopgroep Normaal bestijgt zij weer de planken. In de tussentijd en als je echt niet zonder haar kunt, kun je in Rotterdam haar kunstwerken bewonderen. Samen met diverse kunstenaars exposeert zij van 21 t/m 24 april in het Keilepand aan de Keilestraat 9F haar zwijgende kant.
De begeleidende band is drie man sterk en weet zich met passende en gevoelige klanken een trouwe partner van de Rotterdamse vocalen. Gitaar, viool en bandoneon vormen het onontbeerlijke muzikaal decor. En wie wil weten of er water zit in haar zilveren platluis of toch een wodka, die dient ijs- en weder dienende een kaartje te kopen. Tango’s uit de eigen regio? Frédérique Spigt maakt van de tango van de Rio de la Plata gewoon gevoelige liederen van bij de Maas. Zij mag zich rekenen onder de moderne renaissancevrouwen. En het moet gezegd: Dat verveelt nooit.
Frédérique Spigt
Viva el Tango!
Datum: woensdag 6 april
Aanvang: 20.15 uur
Entree: €22,00
Viool: Tijmen Veelenturf
Bandoneon: Simone Bottasso
Gitaar: Tim Panman
Theater aan de Schie
Stadserf 1
3112 DZ Schiedam
Telefoon bespreekbureau: 010-2 467 467
E-mail: info@theateraandeschie.nl
Website: www.theateraandeschie.nl
Tekst
Peter Joore
Fotografie
Ruud Visser