SCHIEDAM - Momenteel draait in Wenneker Cinema de Singaporees-Nederlandse film Salam Gembira (in het Nederlands zoiets als gelukkige groeten) (AL). Op zondag 15 december vond hier de Europese première van de film plaats, die eerder al te zien was in Singapore (21+) en Jogjakarta (17+). In het bijzijn van de Singaporese ambassadeur Lim en diens echtgenote, kwamen de Nederlandse cast, medewerkers, figuranten, genodigden en geïnteresseerden naar Wenneker Cinema om het resultaat te zien.
Echtgenoten Sugiman en Rosmah uit Singapore denken dat ze hun zoon Moe goed hebben opgevoed, dat hij zich gedraagt zoals ze hem geleerd hebben, ook al woont hij in het buitenland, in Rotterdam. Dan staan ze ineens op Schiphol. Moe raakt lichtelijk in paniek. Wat te doen? Ze mogen niet weten dat hij samenwoont met Samantha en dat hij niet al zijn godsdienstige voorschriften goed volgt. Dat gegeven levert allerlei grappige, maar ook benarde situaties op, zeker als de broer van Samantha, Daan, hem te hulp schiet, maar per se naar de Gay Pride Rotterdam wil en wil dat zijn ouders, maar ook Moe en zijn familie met hem meegaan.
De noodzaak voor het maken van de film ontstond bij regisseur Dzul Sungit nadat begin 2023 in Singapore artikel 377A uit de Singaporese wet geschrapt werd. Dit artikel verbood seks tussen mannen. “Dit betekent natuurlijk niet direct dat de LHBTQIA+ -gemeenschap in Singapore nu gelijk geaccepteerd wordt,” aldus Dzul, “er is een begin gemaakt, maar er zullen nog vele ‘babystapjes’ moet volgen. Via onze producer Agnes kwamen we in Schiedam terecht. Toen we voor Schiedam als filmlocatie hadden gekozen, hoorden we van Agnes dat in deze stad de laatste man - Jillis Bruggeman was zijn naam - in Nederland ter dood werd veroordeeld wegens seks met een man. Dat feit hebben we in de film gemeld." Het gedenkteken op de Grote Markt werd in beeld gebracht. Het gedenkteken heeft de inscriptie: "Veroordeeld wegens zijn seksuele identiteit. In herinnering aan Jillis Bruggeman. 9 maart 1803"
Niet alleen de Gay Pride Rotterdam is te zien in de film, ook is er gefilmd in de Mevlana-moskee, waar de gasten van Moe voor het gebed naar toe gaan. De ouders en ooms en tantes van Moe zijn vrome moslims. Zij doen op vaste tijden hun gebed en houden zich aan de moslimregels. Moe's moeder is geschokt als ze merkt dat haar zoon een piercing in zijn oor heeft en wordt boos op hem. Ook verbaast het zijn ouders dat hij niet weet wat in huis de goede richting voor het gebed is. Ze vragen zich af of hij zich nog wel gedraagt als een goede moslim.
Er zijn mooie beelden van Schiedam, Rotterdam Centrum en Rotterdam Overschie. In Schiedam werden er opnames gemaakt bij de Babbersmolen, bij de souvenirwinkel op de Appelmarkt en van de Schiedamse havens en kades die te zien zijn vanaf de fluisterboot. Ook in enkele woonhuizen in Schiedam werden opnames gemaakt. Grappig is dat de voor velen bekende plaatsen nu eens met andere ogen bekeken worden. Zo vinden de Singaporezen het heel erg grappig dat er mensen in Rotterdam in kubuswoningen wonen.
De film laat vooral zien hoe moeilijk het is voor mensen uit de LHBTQIA+ -gemeenschap als je godsdienst het verbiedt om de liefde te bedrijven met mensen van hetzelfde geslacht. Gelukkig laat deze film zien dat je in ons land dan wel terechtkunt bij mensen met begrip, die je hoe dan ook liefdevol behandelen. Ook wordt voor een heterostel aangekaart dat het voor het geloof niet acceptabel kan zijn om seks te hebben voor het huwelijk en dat, als je dan in het huwelijk wilt treden met je geliefde, als deze zonder geloof of van een ander geloof is, dat hij of zij eerst bekeerd moet worden tot het geloof waarmee jij bent opgegroeid.
Het was een film met een lach en een traan, die wat mij betreft wel een kwartiertje korter had mogen zijn. Met name aan het eind vind ik dat de film een zekere traagheid heeft. Toch vind ik deze film zeker een aanrader, die genoeg stof tot nadenken biedt. Je komt er met een blij gevoel uit en tegelijkertijd word je met de neus op de feiten gedrukt dat er nog heel wat te verbeteren valt.
Singapore, 2024, 111 minuten; Regie Dzul Sungit; de film is Engels en Nederlands ondertiteld.
Salam Gembira is deze week nog te zien in Wenneker Cinema in Schiedam op donderdag 19 december 20.30 uur, vrijdag 20 december 20.00 uur en zondag 22 december om 15.00 uur.
Foto boven het artikel:
Agnes Gerrits-Lim: producent Nederland, in de entree van de foyer van Wenneker Cinema
Foto onderaan:
Regisseur Dzul Sungit met de Nederlandse crew en de ambassadeur en diens echtgenote; van links naar rechts zijn dat: Dzul Sungit, Mariana Ismael: producent Nederland; Henk Leurink: camera; Kees van der Knaap: geluid; Mitchell van Kleef: Daan; Joeri de Bruin: vader van Daan; Angela Oostveen: moeder van Daan; Angelica Reitsma: Samantha, zus van Daan, Hong Huai Lim: ambassadeur Republiek Singapore en diens echtgenote en tot slot de in Schiedam wonende Agnes Gerrits-Lim: producent Nederland
