De persoonlijke oerknal onderging Marijke Schalkx op zaterdag 30 april 1994. Voor de goede orde: Nederland werd op die dag tijdens het Eurovisiesongfestival vertegenwoordigd door Willeke Alberti met Waar is de zon; werd 23e van de 25 deelnemers met vier puntjes. Organisator Ierland ging er met de buit vandoor.
Maar dit alles was slechts bijzaak. Waar het Marijke om ging was de pauzeact. Nog altijd als zij terugdenkt aan de wervelende show van de koning van de Ierse dans; Michael Flatley van Riverdance en Lord of the Dance gaan haar haren overeind van genot.
Het danszaadje was die avond gepland en geen weertype zo onbestendig of dit kleinood zou uitgroeien tot een heuse boom; mooier dan de meer dan 120 jaar oude rododendron in Brits Columbia, Canada; kleurrijker dan de bijna 150 jaar oude Japanse Blauwregen in het Japanse Ashikaga Bloemenpark.
Zoals alles in dit leven begint ook Iers dansen met volhardend oefenen. In dit geval niet alleen een kwestie van lichamelijke arbeid was er geld nodig om geografische grenzen te slechten. Tijdens de vijf aanloop- of trainingsjaren zat Marijke om de min-choirce of haverklap in Poblacht na hÉireann.
Dat zij in die tijd voor de overheid werkte, maakte dat van een soepele arbeidsregeling sprake was. ‘Bij een andere werkgever was dit wellicht niet gelukt,’ aldus de inmiddels dubbelgediplomeerde Marijke Schalkx. ‘Nu kon ik dagen sparen.’
Bakermat | Chreathail
In die tijd, de laatste dagen van het vorig millennium, was het zaak je dansdiploma’s in Ierland te halen; nergens anders. Vandaag-de-dag kun je ook in Duitsland terecht, maar de hoogste graad van Marijke stamt uit het land van oorsprong en hiermee was (en is, natuurlijk) zij één van de eerste gediplomeerde Gaelic-dansjuffen in ons land.
Ierland kent een bewogen geschiedenis. Tijdens een schier nimmer aflatende serie invasies leerde de Ierse cultuur diverse dansen kennen. Druïden, de Iers-Gallische evenknieën van Asterix’ Frans-Gallische Panoramix, waagden zich als eersten, zo’n 2000 jaar geleden, aan een dansje. Toen in een cirkel om aldus zon en eik te eren. Ook de Kelten lieten zich op dit vlak niet onbetuigd.
Naast lesgeven schrijft Marijke ook choreografieën in opdracht en verzorgt spectaculaire optredens voor shows en tv-programma’s de kans is groot dat als je een Keltische dans ziet op een vaderlandse zender, commercieel of niet, dat het arrangement uit Vlaardingen afkomstig is.
Celtic Swing | Swing Celtic
Inmiddels bestaat Celtic Swing, onder nog altijd bezielende leiding van Marijke Schalkx, liefst 20 jaar. Het aantal dansers, in een leeftijdscategorie van 3 tot 80 jaar, fluctueert normaal rond de 100. Hierbij wordt ze sinds enige tijd bijgestaan door Rinske Lichtendahl.
Er zijn negen klassen per leeftijdsgroep alsook drie showgroepen die zich op festivals, theaters en bruiloften voor het voetlicht treden. Ook komt er met enige regelmaat een verzoek uit de theaterwereld. De aanvraag was weliswaar voor de Music show Scotland, maar die wordt in Nederland gemaakt! ‘Of er goede dansers zijn die auditie kunnen doen voor een rondtrekkende show.’
In tegenstelling tot Ierland, waar de traditie geworteld zit in het dagelijks bestaan, is de verhouding dansers versus danseressen aan een duwtje toe. Marijke Schalkx: ‘We hebben een gruwelijk tekort aan jongens en mannen. In Ierland is de verhouding 50/50. Daar komen we bij lange niet aan.’
Locaties | Àiteachan
Celtic Swing is er niet alleen in Vlaardingen. Hier worden normaliter de lessen gehouden in IKC ’t Ambacht. In Schiedam danst de groep bij Senioren Welzijn en in Maasland is de brandweerkazerne dansepicentrum.
Informatie | Fiosrachadh
Celtic Swing
Website: www.celticswing.nl
E-mail: marijke@celticswing.nl
Telefoon: 06-2471 5081
Tekst en fotografie | Teacs agus dealbhan
Peter Joore