VLAARDINGEN - Met de eerste zege uit bij O.V.V. op zak moest de thuiswedstrijd tegen koploper Excelsior’20 uitwijzen in hoeverre de eerste 3 punten het zelfvertrouwen van D.V.O.’32 een boost hadden gegeven. De conclusie na afloop is een volmonding “Ja, veel zelfvertrouwen."
Trainer Benjamin van der Zwan en z’n staf weten dit team meer en meer tot vechtmachine te kneden. Het elftal blinkt niet uit door het oogstrelende positiespel, maar de jongens stropen allen de mouwen op en blijven 90 minuten knokken.
Het strijdplan was om van begin tot eind die belangrijke vuile meters voor elkaar te maken, allert te zijn op de tweede bal, en van daaruit de tegenstander proberen te raken in de omschakeling. Excelsior’20 had hier zichtbaar moeite mee en haalde niet het niveau van de afgelopen weken. Vroeg of laat zou dit tot kansen leiden. Kort nadat Gert-Jan van der Veen alleen voor de keeper miste, was het op slag van rust wel raak. De ouderwets sleurende Tim Kievit brak door op rechts en verschalkte de Schiedamse goalie met een haarfijne schuiver (1-0).
Dezelfde Tim had zich in de openingsminuut van de 2e helft ‘onsterfelijk’ kunnen maken, maar de Vlaardingse rechtsvoor stiftte de bal voorlangs. De 2-0 had de gastheren een welkome buffer gegeven, vooral ook omdat de jeneverneuzen de druk opvoerden. Dit resulteerde na een uur spelen in de 1-1. Vele thuissupporters vreesden voor hetzelfde scenario als in eerdere thuiswedstrijden tegen Naaldwijk en Rozenburg. Ditmaal bezweek D.V.O.’32 echter niet onder druk en bleef het loeren op een doeltreffende counter.
Ondanks de roep om het “Vlaardings kwartiertje” wist D.V.O.’32 het boeiende duel helaas niet meer naar zich toe te trekken. De kans was er voor Tim Kievit (en Kyan Swaneveld in de rebound) maar helaas stond het vizier niet op scherp. Uiteindelijk floot arbiter Orlando Fonseca na tien minuten (!) blessuretijd voor het einde. Met deze 1-1 liepen beide elftallen met gemengde gevoelens van het veld. De Schiedammers hadden zich op voorhand rijker gerekend dan een punt, en de Vlaardingers baalden van de gemiste kans op een stunt.
Tekst
Ronald van Meijeren