VLAARDINGEN – ‘Het is me wat met die burgervaders in Vlaardingen,’ bulderde de man in een etablissement dat daar niet van gediend was. Herrie in de tent? Prima, maar niet hier luidde hun lemma. Waarman, die naast de oudere baas aan de toog Jupiler (zolang het nog kon en er geen Budweiser voor in de plaats kwam) dronk viel haast van zijn kruk.
‘Sinds de eeuwwisseling is het bal in de Schelvispekelenclave. Met veel tromgeroffel en holderdebolder bombarie komen ze aangehold. Zeggen dat Vlaardingen zo’n mooie stad is en de mensen hartelijk. Veel groeipotentie ook. En overal gezelligheid. ‘Ik ben blij dat ik hier burgervader (of- moeder) mag zijn,’ durven ze meest ook nog met omfloerste stem en licht vochtige ogen te prevelen.
Op een enkeling waren het allemaal B’tjes. Die burgemeesters van Vlaardingen. Dat was vroeger al. Het begon met Gerrit Jansz Brouck in een tijd dat er nog niet zoveel gearchiveerd werd. Toen er nog geen Harm Jan Luth bestond. Vanaf 1638 eerst een jaartje Jan Paulusz. Broek die werd opgevolgd door ene Abraham Pietersz Hogenhoeck en in 1670 was Jacob van Assendelft Bartholomeuszn. Voor die tijd de laatste B.
Tussendoor stadsvaders als Bijl en Badon, maar om ze allemaal te noemen … dat voert te ver. We gaan rap nu naar onze tijd. Eerst was daar Tjerk Bruinsma. Die werd door mensen die het weten konden al snel de Operetteburgemeester genoemd. Maar eerlijk is eerlijk: hij was er en er heerste rust in deze betonnen tent met zo’n 71.000 zitplaatsen. Toen hij na een dozijn jaar de pijp aan maarten gaf was Vlaardingen groener dan ooit en … Europees als dusdanig erkend.
Toen misère en chaos. De een kwam de ander ging en omgekeerd. Het Tijdperk van de Interimmers brak aan met Bas Eenhoorn en Bert Blase. Dit ter overbrugging naar een echte M. Dat werd ene Annemiek Jetten. Niet echt ad-interim Moeder van Vlaardingen trok zij zelf aan haar bevallige stutten na veel kabaal en onmin. Daarop vaste invaller Bas Eenhoorn en tot huidig slot Bert Wijbenga.
Nu is Bert het ook al beu. Niet alleen voor het gewone volk en de pers is hij lastig bereikbaar. Ook raadsleden hebben zo hun bedenkingen voor het chronische afwezig zijn van de ex-politieman. Is er een Begroting (voor- of najaar) dan heeft hij “belangrijke zaken” elders. Trouwe TV-adepten zien hem vaker bij WNL dan in de stad. Vaak met zijn vrouw.
Nu is het die laatste, tenminste haar gezondheid, die zijn haring carrière parten speelt. Dat is loffelijk en je begrijpt ook steeds beter dat hij zich voluit Bert Wijbenga-van Nieuwenhuizen noemt. Vrij naar: de achternaam van zijn teerbeminde vrouw.
Bert wil wat meer tijd steken in zijn gezin en de gehele familie. Dat is een loffelijk streven, maar combineert slecht met het goedbetaalde ambt van burgervader. Daarom ook zijn afscheid zodat hij meer en oprechte Quality Time met zijn geliefde(n) kan doorbrengen.
Maar … waar … hebben … we … dat … meer gehoord?! Juist ja, Wouter Bos. Niet geheel toevallig ook Vlaardinger en gezegend met de voor deze ex-stinkstad zo kenmerkende B. Die stopte met de Haagse politiek om zijn gezin meer liefdevolle aandacht te geven. Maar wat gebeurde? Hij had nog, voor de inkt op zijn ontslagbriefje droog was, alweer een Top-baan. Bij Shell nota bene. Shell helpt … Wouter Bos.
Benieuwd welke functie Bert Wijbenga-van Nieuwenhuizen in de lente van 2026 in gaat aanvaarden. An offer you cannot refuse, zoals ze in zijn kringen zeggen.
Wie een B als voorletter in voor- of achternaam heeft wordt bij deze vriendelijk verzocht dit kenbaar te maken aan de keuzecommissie. Misschien ben jij dan wel onze nieuwe burgemeester. De Vlaardinger opteert voor Brigitte Bardot. Hoewel wat op leeftijd en een tikje rechts wel een strijdbaar type waar zeker de Partij voor de Dieren Schiedam-Vlaardingen wat graag mee in zee zal gaan. Ik gok op Alex Boogers of Herman Brusselmans.’
Waarman haalde opgelucht adem toen de brulboei weer vertrok, maar was blij met dit buiten stadhuiselijk inkijkje in de wereld van de stadse wandelgangpraat.
Tekst
Peter Joore
Schilderij
Robert Daalmeijer